Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Επιστροφη στα παλια!

Εχθες γυρισα πολλα χρονια πισω, οταν μια παλια συμμαθητρια με πηρε τηλεφωνο. Ειχα να την ακουσω 30 χρονια! Μου ειπε για μια συναντηση που θα γινει σε λιγους μηνες, για να ξαναβρεθουμε ολοι μαζι. 
Η αληθεια ειναι οτι χαρηκα, γιατι αυτη η περιοδος ειναι απο τις καλυτερες στη ζωη ενος ανθρωπου και ειναι ομορφο να γυρναει εκει που και που. Στα χρονια του Δημοτικου, το καλο ειναι οτι δεν προλαβαινεις να αντιπαθησεις και να σε αντιπαθησουν, ενω η ατιμη η εφηβεια ειναι αλλο! 
Ετσι λοιπον, εφτιαξα κι εγω μια σελιδα στο facebook, που η αληθεια ειναι οτι δε συμπαθω καθολου για διαφορους λογους, για να μπορεσω να μιλησω  με το παρελθον μου. Γι' αυτο το λογο ειπα να γραψω εδω στο blog μου, για οποιον ενδιαφερεται να μαθει για μενα. 
Τα χρονια του Γυμνασιου και του Λυκειου κυλησαν ομαλα. Οι σπουδες που εκανα ηταν λιγα πραγματα για Η/Υ και fashion design (πριν αρχισει το ψωνιο λεγοταν μοδιστρικη και σχεδιο μοδας). Αυτο το τελευταιο, εγινε αφου ειχα ηδη παντρευτει και κανει τον πρωτο μου γιο το Νικολα που ειναι σημερα 22 χρονων. Αργοτερα εκανα τον Κωνσταντινο που ειναι στα 16. Αυτα τα δυο παιδια ειναι και το καλυτερο πραγμα που εκανα ποτε! 
Απο περσι τον Ιουλιο μενω μονιμα στο Παναιτωλιο, (ειναι λιγο πριν το Αγρινιο) κι εχω βρει την ησυχια μου γιατι, μεταξυ, μας η Αθηνα δεν αντεχεται πια.
Δεν εργαζομαι αυτη τη στιγμη, ασχολουμαι με την οικογενεια και μου αρεσει πολυ ο κινηματογραφος, ειμαι "καμμενη" που λενε και τα παιδια.
Θελω να πω για αλλη μια φορα, οτι χαρηκα με την πρωτοβουλια αυτης της συγκεντρωσης. Ελπιζω να τα πουμε συντομα με οσο πιο πολλους γινεται.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Σπαθοχορτο-Σπαθολαδο

Σπαθοχορτο

Αξιζει να μαθουμε λιγα πραγματα για το σπαθολαδο και τις θεραπευτικες και επουλωτικες του ιδιοτητες. Το σπαθολαδο μπορουμε να το χρησιμοποιησουμε για την επουλωση τραυματων, εγκαυματων και ουλων, ειδικα στα ακρα.
Η βαση του σπαθολαδου ειναι το σπαθοχορτο, ή βαλσαμοχορτο. Ειναι ενα πολυ σημαντικο φυτο, θαμνος περιπου μισο μετρο, που φυτρωνει σε χωραφια που ειναι ακαλλιεργητα προς το τελος της ανοιξης και αρχες καλοκαιριου. Ειναι ευκολο να το αναγνωρισει κανεις γιατι το χρωμα του ειναι πολυ εντυπωσιακο.


 

 Σπαθολαδο

Μαζευουμε τα ανθη του σπαθοχορτου και τα βαζουμε σε γυαλινο βαζο. Επειτα γεμιζουμε το βαζο με ελαιολαδο, τοσο οσο να καλυπτει τα ανθη.
Κλεινουμε με καπακι και το βαζουμε στον ηλιο για περιπου 40 μερες. Το χρωμα του θα αρχισει να αλλαζει και σταδιακα θα γινει σκουρο κοκκινο. Μετα απο τις 40 μερες, σουρωνω το σπαθολαδο.


Και κατι ακομη!  Η Φιλη μου η Αντζελα φτιαχνει με τον ιδιο τροπο και "σπαθοτσιπουρο", οπου αντι για ελαιολαδο βαζει τσιπουρο και το χρησιμοποιει για στοματικες πλυσεις οταν υπαρχει ουλιτιδα. Εγω δεν το εχω δοκιμασει, αλλα για να το λεει αυτη, κατι θα ξερει.

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Τα παιδια

Τωρα, τι μανα θα ημουν αν δεν εγραφα για τα "μπουμπουκια" μου. Τα δυο "μεταλακια"  μου.   Νικος και ο Κωνσταντινος. 
Ο Νικος, ο μονιμα θυμωμενος και κατα, (οχι πολυ) βαθος, ευαισθητος λογοτεχνης. Τα κειμενα του ειναι απιστευτα, τα σκιτσα του επισης, και η μουσικη του, οταν δεν γρατζουναει απλα την κιθαρα για να με εκνευρισει, τελεια!
Ο Κωνσταντινος με την φοβερη αντιληψη και την αισθηση του χιουμορ, ειναι τοσο ετοιμολογος που απο μικρος, δεν τα εβγαζε ευκολα περα κανεις μαζι του. Οταν βαλει κατι στο μυαλο του το πετυχαινει παντα.
Αρκετα, ομως, γιατι δεν τους αρεσουν αυτα, κι οχι τιποτα αλλο, αλλα εχουν και δυναμη και κινδυνευω!

Να σας ζησει!

Το ιστολογιο αυτο ειναι μια ευγενικη χορηγια του γιου μου του Νικου!
Το σκεφτομουν καιρο, αλλα τωρα το αποφασισα. Εδω μπορουμε να μοιραστουμε τις σκεψεις μας και ο,τι αλλο θελουμε.

Για αρχη θα ηθελα να ευχηθω στο Γιωργο και τη Σοφια να τους ζησει η κορουλα τους που βαφτιστηκε σημερα. Να την χαιρεστε και να εχει παντα υγεια. Βεβαια γνωριζοντας τη μαμα της ειμαι σιγουρη πως θα εχει μια καλη ζωη και πολυ φροντιδα. Φιλεναδα σου ευχομαι οτι επιθυμεις, αν και δεν εχει πια νοημα ως ευχη γιατι ειναι η πραγματικοτητα.